Dönüp dolaşıp başa gelmek insanlığın kaderinde var. Müdahale edemediği bir kader değil bu. Bu kader, kendi elleriyle, kendi düşüncesi ve hareketleri ile oluşturduğu, her bir taşını tek tek ve özenle yerleştirdiği bir dünyanın dönüp dolaşıp kendini bulduğu bir kader.
Savaşlar, yıkımlar, ölümler, kapitalizm, ego, güç peşinde koşmak, ölümsüzlük peşinde koşmak... Bunlar bilebildiğimiz tüm insanlıl tarihinin temel taşları. "Her şey olması gerektiği gibi."
Spinoza'nın anlattığı şekliyle biz insanlar, başımıza gelen her şey için olması kaçınılmaz olaylar dizisi olduğu için yaşamak zorundayız. Bunun bir yüce gücü, sihirli dokunuşları ile olayları farklı yöne çekecek kuvveti yok. Yaptığımız her şey bize ait ve ilk önce vereceğimiz karar da bunu bilmek olmalı.
Gezegenimizi korumak adına onu getirdiğimiz çöplük yığını, nesillerin değişmesiyle hep bir başkasını suçlamamız, çözüm adına bir türlü bşr araya gelemeyip kendi halkını, devletini dah üstün tutmak içşn daha çok çöp yığını oluşturmaya çalışmamız...insanlık, en nihayetinde kendi kuyusunu, mezarını kazan bir canlı türü. Bunla beraber şişirdiğimiz egomuz diğer canlı türlerini de yok ediyor.
Bir dairenin içindeyiz. Yürümeye, koşmaya başladığımız yerden itibaren sürekli başa dönmek için var gücümüzle karşılaştığımız yaşamı yok ediyoruz. Her teknolojik ürün, bilimsel çalışma bizi bir adım daha öldürüyor. Çünkü amacımız gelişmek değil. Amacımız yok etmek.
Normal Olmak Varken Neden Mutlu Olasın? kitabı hemde bu kitabı ( 
Taş Tanrılar ) beni hayal kırıklığına uğrattı. Yazarı tekrar okur muyum? Sanmıyorum. Okumak isteyenler için keyifli okumalar.
