Çok eskiden, Yabanıl Orman’ın yayıldığı bu yerde hem de orman oluşmadan çok önce bir kent vardı, insanların yaşadığı bir kent. Şimdi durduğumuz yerde yaşıyor, yürüyor, konuşuyor, uyuyor ve işlerinin güçlerinin peşinde koşuyorlardı. Atlarını buraya bağlayıp burada besliyor, savaşmaya ya da ticaret yapmaya buradan gidiyorlardı. Güçlü ve varlıklı insanlardı. İnşaat işlerini çok iyi biliyorlardı. Sonsuza kadar yaşayacak yapılar inşa ediyorlardı, çünkü kentlerinin sonsuza kadar yaşayacağını sanıyorlardı.”
“Peki ne oldu onlara?” diye sordu Köstebek.
“Kim bilir?” dedi Porsuk. “Böyledir insanlar, bir yere yerleşir, orada çoğalır, yapılar kurar, sonra giderler. Yöntemleri budur. Ama biz kalırız. Bu kent kurulmadan çok önce de porsuklar varmış burada, şimdi yine varız. Sabırlı yaratıklarız biz. Bir süre için ortadan çekilebiliriz ama bekler ve yine geri döneriz. Bu hep böyle olacak.”
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları