Tilki, Baykuş, Bakire
Yaprak ÖzSayfa Sayısına Göre Tilki, Baykuş, Bakire Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Tilki, Baykuş, Bakire sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Tilki, Baykuş, Bakire kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ada'nın okumasını sağlayarak insanların ne kadar kötü olabileceğini, hayatın ne kadar acımasızlaşabileceği gerçeğini kızımın aklından çıkarmamasını istiyorum."
Sayfa 13 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Çam dallarını hafifçe kıpırdatan rüzgar, canı sallandırıp kristal seslerinden tuhaf bir ezgi yaratıyordu.
Sayfa 51Kitabı okudu
BİR ŞEY OLDU. KORKUP KAÇARKEN DE SAÇLARI KAPIYA TAKILDI.
Sayfa 116Kitabı okudu
Uyandığımız andan itibaren yaşadığımızı sanıyoruz. Hayır, aslında yaşamıyoruz. Sadece rüyalarımızda gittiğimiz yerlerde var oluyoruz. Rüya görmeyi seviyorum. En azından onların içine girdiğimde, uyanıkken yaşadıklarımdan kaçabiliyorum...
Sayfa 133Kitabı okudu
Uyandığımız andan itibaren yaşadığımızı sanıyoruz. Hayır, aslında yaşamıyoruz. Sadece rüyalarımızda gittiğimiz yerlerde var oluyoruz. Rüya görmeyi seviyorum. En azından onların içine girdiğimde, uyanıkken yaşadıklarımdan kaçabiliyorum...
Sayfa 133Kitabı okudu
“Rüya görmeyi seviyorum. En azından onların içine girdiğimde, uyanıkken yaşadıklarımdan kaçabiliyorum.”
Sayfa 133Kitabı okudu
“Bu gece son. Hoşçakal İstanbul. Hoşçakal gül bahçesi. Bir tek seni sevdim bu evde.”
Sayfa 133 - Maceraperest KitaplarKitabı okudu
"Nasıl bir ülke burası? İstemediği şeylere zorlanan kadınların sığınabileceği güvenli tek bir yer yok."
Sayfa 136 - Yitik Ülke YayınlarıKitabı okudu
Bir zamanlar, simsiyah saçları omuzlarından aşağı dökülen, yeşil gözleriyle kendisine bakanları büyüleyen, gülleri, kitapları, rüzgar çanlarını çok seven bir kız varmış. Tilkiler ve baykuşlarla dolu bir evde, insanları imrendirecek kadar güzel giysiler içinde, masallardaki gibi bir hayat yaşarmış. Onu uzaktan tanıyanların gözünde, çok şanslı biriymiş. Oysa bu kızı yakından tanısalar, hiç de şanslı olmadığını, hatta dünyanın en mutsuz insanı seçilebileceğini hemen anlarlarmış. Ancak bu kızı gerçekten tanıyan hiç kimse yokmuş. Hiç kimse... Kız, sonsuz güzellikteki bir gül bahçesinde, yağmur sonrası yaprakları ışıldayan güller gibiymiş ama yapraklarında biriken yağmur damlaları değil, gözyaşlarıymış. Peri masallarındaki kahramanlara benzeyen bu kız, güzelliğini, iyiliğini, masumiyetini her gün biraz daha kaybederek solup sararmış, kış vakti buz tutan güllere dönmüş ve hatıralarda öyle kalmış.
Sayfa 189Kitabı okudu