“Yaşamak,rolünü iyi oynamaktır. Çemberin dışında kalırsan acı çekersin.EEEE… peki o zaman,ama hava kararıyor,işte gece ve büyü başlıyor,ölümsüzlük zamanı."
"Şu deliler neden büyümez? Deliler korkar mı büyümekten? Yoksa Nietszche'nin dediği gibi "En büyük olgunluğun çocukluğa ulaşmak" olduğunu bilirler mi yüreklerinde?"
Şizofren cesur kişidir, merttir, faydacılıktan çıkardan uzaktır; şairdir, ressamdır, oturduğu yerde ışık ve gölgenin duruşuna dikkat eder. Cansız olanla olmayan arasındaki bağdır. Ona göre canlı cansız her şeyin bir varoluş onuru vardır. En iyi arkadaşıyla, içtiği sigaranın küllüğünde duran sigaraları arasında fark yoktur. Elmayla, çiçekle, börtüböcekle konuşur.
Hamam böceği arkadaşları vardır.
•Sibel Torunoğlu, belki de dünyanın en 'özel' hastalığından muzdarip bir yazar. Parlak bir eğitimin ardından, sürekli girip çıktığı tımarhanelerde yazdığı günlükler ve metinlerden oluşan bu kitap, bir şizofrenin karmaşık ama bir o kadar da renkli dünyasını gözler önüne seriyor.
-“Çıldırmak bireysel adaletidir insanın. Ara sıra her şeyi unutup bir kahkaha atmayı kendime çok görmüyorum.”