En önemli nokta, başkalarını da kendini sevdiğin gibi sevebilmek, en önemlisi bu, ve aslında hepsi bu; başka hiçbir şeye gerek yok - bunu yapar yapmaz geri kalan her şeyin nasıl oturtulacağını hemen anlayacaksın.
Neden kendi dünyamın insanlarından nefret ederken bile onlara karşı bir sevgi duymaksızın yapamıyordum? Neden onları affetmeden duramıyordum? Ve insanlara duyduğum sevgide de her zaman aslında özlemin acısını duyuyordum: neden nefret etmeksizin onları sevemiyordum?