Muazzam bir eser, kısacık ama dolu dolu.. Sophokles ; kaderin / yazgının elbet bizi bulacağı üzerine oluşturmuş hep eserlerini. Oidipus’da bundan nasibini alıyor. Müthiş akıcı , sürükleyici ve düşündürücü bir tiyatro metni. Çok rahatlıkla okudum kafa karısıklıgı yaratmadı takip ederken. Hikayeyi benim için önemli kılan unsurlardan biri de Freud’un kuramının , isim babasıdır bu eser.
Kehanet bir çocuğunun öz babasını öldürüp, öz annesiyle evleneceği ve kardeşlerine baba olacagı yönünde… Neler bekliyor neler.
Tavsiye ederim.
