Karıncalar balı da severler, hiç gördün mü, milyonlarcası bir kap balın üstüne topaktopak, üst üste, sapsarı yığılırlar, milyonlarca arı bala sırtları yanarak, çakarak üşüşürler.İnsan gözlerine de öyle, milyonlarca üşüşür, gözü oyup yedikten sonra insanın hiç başka yerine dokunmadan çekilir giderler.
Kendisini her şeyin ötesinde, korkunun, sevginin, sevincin, dostluğun, güzelliğin, çirkinliğin, acının, acımanın, özverinin, coşmanın dışında bulmak, öylesine bomboş yaşamak, belki de ölümden beter olandır.