Tokyo&#x27;nun Son Çocukları

250 syf.

· Kitabı okudu

·

Not rated

·

Read in 16 hours

Yüz yaşınızı geçtiniz. Neler görüp geçirdiğinizi saymaya başlasanız nefesiniz tükenir belki de.. Ama şu an yaşadığınız dönemden daha kötüsü gelmemişti başınıza. Ülkeniz kabuğuna çekilen bir kaplumbağa gibi şimdi. Öyle ki kendi topraklarıyla bile bağları zayıflayıp; teker teker kopuyor. Yiyecek şey bulamıyor, dilinizdeki çoğu kelimeyi çekip

Gaijin

@hilalien·

Çocukken tıbbın nihai amacının asla ölmeyen, sonsuz bir beden yaratmak olduğunu düşünürdü, ama ölememenin ne ölçüde acı verebileceğini aklının ucundan bile geçirmemişti.

Sayfa 52 - Siren YayınlarıKitabı okudu

Reklam

Mihriban

“Sözcüklerin raf ömrü zaman geçtikçe daha da kısalıyordu, üstelik yok olup gidenler yabancı dil kökenli sözcüklerle sınırlı değildi. Eski moda damgası yiyerek silinip giden sözcükler arasında yerine yenisi konulamayanlar da vardı.”

Mihriban

“Yıllar, ağaç gövdelerinde halkalar oluşturarak kendilerini gösterirdi, peki zaman onun vücudunun içinde ne şekilde ilerliyordu?”

Mihriban

“Yaşlıların zamane gençleri diye söylenmesi doğaldır. Söylenmek yaşlıların sağlığına iyi gelir. Gençler hakkında söylendikten sonra tansiyonunu ölç, düşük çıkacaktır.”

Mihriban

“Tokyo” dendiğinde yüreğinde oluşan heyecan, coşku ve tutkuya sarılma dürtüsü eskiden olduğu gibi güçlüydü. Tokyo yok olacaksa, kendisi de onunla birlikte yok olup gitmeye hazırdı.”