Diğer kitaplarına göre zayıf kaldığını düşündüğüm -ya da en güçlüler sonrası kalanlar içinde- bir kitaptı. Tom Gordun’u biraz şu Zweig’in kitabındaki bir adama aşık olan kadının hikayesine benzetmedim değil ama pek de alakası yok aslında. Gene de okurken aklıma geldi. Bir adamın hayaliyle yaşayan ve başaran bir kadın profili. Hikayedeki tek tezat, kızın (Trisha) 9 yaşında olmasıydı.
Ormanda yolculuk yapan küçük kızımız açlık, susuzluk (güzdüz bizim de başımıza geliyi), arılar ve sineklerle savaşıyor. Sivri sineklerin saldırısını yaz gecelerinde hava alayım diye 2 dk pencere açanlar bilirler.
Biraz mantıksız gelen kısımlar vardı ya da benim aklıma yatmayan diyelim. Hafif bulmam da bundandır aslında. Yani Trisha’nın annesi ve kardeşiyle gezerken tartışmadan uzaklaşmak için kendi başına yürümeye devam etmesine tamam derim. Küçük çocuklar yapar böyle. Ama yine 9 yaşında bir çocuğun büyük bir aşka kapılması ve aşkı düşünmesi... Çok mantık dışı geldi ve kendimi kitaba yakın hissedemedim bir türlü. O etkiyi yapamadı bana.
İyi geceler, keyifli okumalar dilerim..
