Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Yaşamım! Doğrusun
yanlış olduğun kadar. Bir diken
gibisin içimde..
Ah belki de
hiç kapanmıyor insanın yaraları.
Kabını çürütür su sızdıran
saksı; bunu bil, bunu bil.
-Ur var, ur var
şuramda bir yerde. Büyütebildiğim
tek çiçek!
Yaşam
dökülüp gitti üstümden.
Nasıl
yalnız yatacaksam mezarımda
öyle yalnız yaşıyorum
"Talan edilmiş bir gömüden farkın ne?"
Yalnız kalan zorbalaşır.
Mevsim dönüyor
artık yaşamak bir külfet.
Bir sabah
sabrın konuşur taşta.
Bunca büyüdük savaşlardan
kovalandık bunca,
niye elini keser hâlâ
içimizdeki çocuk.
Türkü hep böyle kullanıldı memlekette,
göze gelmiş işimizin
zehir olmuş aşımızın
tutsağımızın öcü gibi.
her suskunluğun sesi var
Ne yazık bazan üstümüzden "bugün"
Eğreti bir ceket gibi sarkar
Kimi düşler erken görülüyor
yaşanan kimi gerçeklerse hep gecikmeli
Çok başka yerde buluyor,
çünkü insan evini.