Şiirinde tüm kadınlar vicdanını temize çekebilir..
Herkesin, her şeyin, dilin, şiirin, yazının,geleneğin, kültürün erkek olduğu bir dönemde duygularından ve duyarlılığından ödün vermeden "Ben de varım!" diyen bir kadın şair olması umutlarımı yeşertiyor öyle ki ne zaman umutsuzluğa düşsem şiirlerini okuyorum.
Ataerkil bir toplumun feodal bir ailesinde büyümüş bir kadın olarak, kadının sadece bir anne ve eşten ibaret olduğunu düşünen zihniyeti reddediyor. Sevincini, acısını, aşkını, yalnızlığını susan her kadının sesi oluyor. Kırda yoksul, yoksulluktan kurtulmak umuduyla göçtüğü kentte yoksul, ama sadece yoksul değil, aynı zamanda yoksun da olan halkın yaşantısını anlatıyor.
