“İnsan özgür doğar; oysa her yerde zincire vurulmuştur. Falan kimse kendini başkalarının efendisi sanır ama böyle sanması onlardan daha da köle olmasına engel değildir.“
bir parçası eksik bir bütün, bütün sayılmaz. Bu durum sürüp gittikçe, ortada artık bir bütün yok, sadece birbirine eşit olmayan iki ayrı parça var, demektir.
Doğal yaşama halinden toplumdüzenine geçiş, insanda çok
önemli bir değişiklik yapar: Davranışındaki içgüdünün yerine
adaleti koyar, daha önce yoksun olduğu değer ölçüsünü verir
ona.
Her türlü adalet Tanrı’dan gelir; adaletin kaynağı yalnız odur. Ama biz adaleti bu kadar yüksekten almasını bilseydik, ne hükümete ihtiyacımız olurdu, ne de yasalara.
İyi yönetilen bir ülkede cezalandırmalar da az olur, bunun nedeni çoğunun affa uğraması değil, suçluların az olmasıdır. Devletin yapısının çürümeye başladığı ülkelerde suçlular ve suçlar da artar.