"Bütün demokrasilerin özünde eleştiri vardır. Demokrasi sadece eleştiri özgürlüğüne ve eleştirel dürtülere ihtiyaç duymakla kalmıyor, onu asıl eleştirinin kendisi belirliyor... Ama eleştirinin akıldaki ruhun merkezi motifi olarak dünyanın hiçbir yerinde sevilmediği unutuluyor. Kim eleştirecek olursa, 'birlik' tabusuna karşı günah işliyor demektir. Eleştirmen bölücü ve hatta totaliter dönemde akıl bulandırıcı biri oluverir."
Adorno Felsefe yapmanın mümkün olmadığı, demokrasinin kendisine son verecek oluşumların, kendisi tarafından korunduğu, zaman ve mekandan düşüncesinin ayri olamaması vs... konularında tam bir deha...