Öfkenin de cezanın Tanrısından artık korkmayan pratik kişiler olarak, rahibin sözlerini merakla ama için için tam bir kayıtsızlıkla dinliyorlardı. Mademki şeytan fikri onları güldürüyor, rüzgarın, dolunun, şimşeğin öç alıcı efendinin elinde olduğuna artık inanmıyorlardı, neden korkup titreyip, af dileyip, yakaracaklardı ki? Vakit kaybıydı Elbette bütün bunlar, onun yerine devletin daha güçlü olan jandarmalarına hürmet gösterirlerdi daha iyi...