Bir insanın kaderi ,dağdaki patika gibidir : Bazen çıkar ,bazen iner ,bazen de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur .İnsan tek başına böyle bir yolda ilerleyemez , ama birleşenler , birbirine omuz verenler her engeli aşarlar .
İnsanların insan olarak kalmalarıydı senin en büyük dileğin .Savaşın onları insanlıktan çıkarmamalarını, ruhlarından iyilik ve acıma duygusunu çıkarıp atmamasını istiyordun .Sen hep böyle olmaya çalıştın .Bu dünyadan insanlar göçüp gider ama yaptıkları iyi şeyler kalır .Senin güzel davranışın da unutulmayacaktır .
Daha ilk günden katı gerçeklerle yüzleşmesi, kendini koyvermek yerine direncini arttırması, sonraki günlerde karşılaşacağı acılara karşı koymasını kolaylaştırırdı .