“Gözlerimi kapayabilir, kulaklarımı tıkayabilir, ama düşünmeden edemezdim.”
Yaşlı ana Tolgonay’ın “Ölüleri Anma Günü’nde”, Toprak Ana ile konuşması ve dertleşmesiyle başlıyor bütün hikâye… Ve hatırlıyor Tolgonay, her şeyi en başından… Mutlu günler, üç oğul, bir gelin, ekilip biçilen umut bağlanan toprak, yarınlar için yapılan planlar ve aniden gelen kötü haber: Savaş… Değişen bir hayat, çocukluğa bir günde veda eden gençler, kadere razı olma, acı, açlık, yokluk, sabır, mücadele, arka arkaya gelen ölüm haberleri, yaşlı bir kadının tüm ailesini -acılarını yüreğinde duya duya- kaybetmesi… Hayatla ölüm aynı anda, hayata tutunuş, bir umut için..
