"İçimi yakan, insanların zenginlik durumuna göre sevgilerini göstermeleri. Ayrıca,
Yoksul olan utanç duyar, utanan kendini kaybeder. Kendini kaybeden küçümsenir ,küçümseme dışlamayı doğurur, dışlanan üzüntü duyar. Kedere boğulan, mantığını yitirir, mantığını yitiren mahvolur.Ah! Parasızlık her türlü felaketin nedenidir."
.
4.yy'da yazıldığı tahmin edilen bu eser bize insanın tabiatında olan zayıflıkları göstermeye yardımcı olmaktadır. Aradan 17 yy geçmesine rağmen kadına olan bakış açısının ölçüsü değişime uğramamış, zenginliğin kibir kaynağı oluşu daha da önem kazanmıştır. Özellikle zayıf insanların iktidar tutkusu gittikçe artmış ve adaletsiz kararlar iktidar sahiplerinin en güçlü silahı olmuştur. .
.
Şudraka şöyle der: Karganın beyaz olduğuna inanan böyle insanlar kralın yargısını da beş paralık edip binlerce masum insanı ölüme gönderirler. Şuan karganın beyaz olduğuna inanan insanların hükmü geçiyor ve bir körlük salgınının gelmesinden başka çaremiz yok. O körlük vaktinde o insanlar en azından bir gerçeğe de olsa ulaşabilir.