“İnsanlığa hizmet etmek bedel ister. Her yiğidin harcı değildir! Yaşanmışlıkların beşiğinde, hayatın acı olaylarıyla beslenip, dünyanın sonsuz merhametiyle kundaklanıp, aidiyetini tüm insanlığa hibe etmen gerekir. Ailen herkestir, biyolojik varlığına kaynak olanların soy ismine sığmaz senin adın. Sen tüm insanlığın çocuğusundur, hepsinden birer parçayı barındırırsın ve herkes sana tanıdıktır, her gönle düşebilirsin, her kalbe sevgi olabilirsin, senin tanıma sığmayan aidiyetsizliğin kâinatın tamamının adıdır. Belki özgürlüktür bu, beyaz bir kuşun kanadına takılan varlığın, gökyüzünün mavi semalarında ışık saçan güneşe doğru kanat çırpar ve kızgın ateşiyle yakıp kavurduğu şehrin sokaklarına gölge olup, kalabalığın sıkışmışlığında kaybolan insana unuttuklarını hatırlatır. Özgürlüğün bileklerine vurulmuş kelepçenin bıraktığı izi ancak umudun iyileştirici merhemi deva olacaktır. Kanayan yerlerimizin sızısını, hatalarımızın utancını unuttur bize çocuk."
