Tarih boyunca spor ve spor etkinlikleri, etnik kimliğin gelişimi başta olmak üzere, farklı sınıf ve toplumların kimlik oluşturma ve seslerini duyurma noktasında önemli bir araç olagelmiştir. Bu haliyle spor ve spor alanlarının salt bir spor olmaktan çıkıp, sosyal ve siyasi hareketlerde bir muhalefet odağı olarak, birlik, beraberlik ve biz/aitlik duygusunun teşekkülünde olağanüstü bir güce sahip olduğu bilinen bir gerçektir. Futbolun taraftar, kitle ve uluslar üzerindeki olağanüstü etkin gücü hatırlattığında, incelediğimiz İran örneğinde etnisite ve muhalefet daha da bir anlam kazanmaktadır. Bu bağlamda İran örneği, çok milletli yapısı, bu yapı içinde Fars kültürüyle yaşamak istemeyen ve kimliklerini korumak isteyen Türklerin konumlarının ne olduğu/ olacağı sorusunu akla getirmektedir. 70’li yıllarda fabrika işçileri tarafından kurulup, zamanla evrilerek , İran’ın en yoğun milli muhalefet hareketi olan Türk milliyetçiliğinin muhalif sesine dönüşen Traxtor futbol takımı, Fars asimilasyonuna karşı, stadyumlardan yükselen milliyetçi sloganlarıyla, Türk kimliğinin yeniden canlanması noktasında sosyal ve siyasi bir kitle gücüne dönüşmüştür.
