Kitap başlarda akıcıydı ancak bir süre sonra okurken bunaldığımı hissettim. Öncelikle kitabın başından beri Don Lope'yi sevmemiştim. Ancak Don Lope'yi sevmediğim gibi Horacio'yu da, bir türlü sevemedim. Çünkü Horacio da ilişkilerinin başından beri Tristana'nın kendisine boyun eğen, sessiz bir ev hanımı, olmasını düşlüyordu. Ayrıca kitabın başından sonuna kadar Tristana'nın elini attığı her işte çok yetenekli olarak anlatılmasını pek sevmedim çünkü, bunu gerçekçi bulmadım.Resim, dil öğrenme, müzik, tiyatro, pastacılık gibi birçok alanda elini atar atmaz mükemmel bir yeteneği olduğunun söylenmesini aşırı buldum. Bunun dışında Tristana'nın zamanla Horacio'yu ideal hale getirip kafasında kurduğu karaktere aşık olmasını kitabın ve karakterlerin gidişatına uygun buldum. En son buluştuklarınd birbirlerine yabancılaşmaları ve aralarında sadece dostça bir nezaket kalması da çok gerçekçiydi. Son olarak kitabın sonunda Don Lope ve Tristana'nın evlenmesini hiç beklemiyordum Yazar kitabı çok farklı bir yerde bitirmiş. Tahmin etmediğim bir sonla bitmesi hoşuma gitti. Kitabı genel olarak beğendim ve tavsiye ederim.
