Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Tükendi Vakti Umuda Tamahın
Mustafa Oğuz
Gizli tutarak sevdim ahımı hicranımı.
Yıllar yılı gönlümü hayaliyle avutarak sevdim.
Her şarkıda hatırlayarak sevdim.
Çocuklar gibi bağlanarak sevdim.
Hasretini ateş yutar gibi içime çekerek sevdim.
Ümitlerimi rakıma meze yaparak sevdim.
Cama vuran her damlada hatırlayarak sevdim.
Anılarla yaşayarak sevdim.
Hayatıma küse küse sevdim.
Tutunduğum
Aydan aydınlık yontup, güneşten gün çaldım.
Göğsümün kafesinde vurulmuş güvercinlere, kumdan bardaklara doldurup sarhoşluğumu sundum.
Sıkılmışlığın sıkışıklığını sıkıştırıp kalbime, bıyıklarıma sarı, sakallarıma tütün sürdüm.
Gözlerini çıkarıp zifirînin, karanlığın dallarına beyazlar astım.
En güzel şehre en güzel kadınları doldurup, üzerine sabahlar boşalttım.
Ve tüysüz şarkılara yaslanıp libidomla, hüznümün salyalarını akıttırdım nakaratlarına.
Oluşumu borçlu olduğum olmayıştan yokluğu sorup, istiklalden kalma bir mazi dilendim.
Pas tutmuş pasaklıktan kargaşa toplayıp mahcup mağduriyete, vazgeçişe kafatasında kan şarabıyla sundum.
İnsanlığımı bedenimden tiksindirtip, ruhumu Müslümanlığıma taşlandırttım.
Gecikmişlikle takas edip geç kalışı,
mekânın lağım çukuruna zamanı doldurdum.
Damarlarında köpürtüp kanımı, dudaklarından türkülerimi topladım.
Dişlerinden bir gerdanlık yapıp şiirlerime, hınçla bilenmiş boynuna astım şairliğimin.
Acizliğimle ispat edip ispatsizliğin aczini, dağlara denizler taşıdım.
Yanaklarından duvarlar örüp ruhumun mabedine, gözlerinden hücreler kurdum.
Dudaklarından kaleler kurup bedenimin kabrine, bakışlarından surlar diktim.
Ve ruhumdaki hürriyet zindan kadar mahpus, gözlerimdeki zindan özgürlük kadar hür.
Ve bedenimdeki hürriyet zindan kadar mahpus, bakışlarımdaki zindan özgürlük kadar hür!
Dünya şahidim;
Çok sevdim İstanbul'u
İstanbul şahidim;
Hiç sevmedim dünyayı.
Yazar mıydım hiç içimden geleni, giden olmasaydı?
"Dünya şahidim;
Çok sevdim İstanbul’u.
İstanbul şahidim;
Hiç sevmedim dünyayı."
“Yazar mıydım hiç içimden geleni, giden olmasaydı?”
Paranın ilah görevi gördüğü bu dünyada şirke girmenin mükâfatını düşünerek bekliyorum ölümü.
Öyle ki resmimizi çizdi yalnızlık
Cüzdan büyüklüğünde vatanı olana vatanımız büyüklüğünde kinimiz olsun
Öldüren bilgin olma, yaşatan cahil ol. Öldüren cahil olma, yaşatan bilgin ol.
Panik yapmak serbest zira çıkışı yok dünyanın.
Gözlerim kalbimin bestesidir, sesi değil sessizliği güzel olan yorumlayabilir.
Oysa önce İstanbul sonra şiir yaratılmıştı
Kırmızı hırkasıyla resimler çektirip keşfedilmek için Beyoğlu'nda gezen kızlara şarkılar ola.