Tunç ve Ayçiçeği sözleri ve alıntılarını, Tunç ve Ayçiçeği kitap alıntılarını, Tunç ve Ayçiçeği en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tunç , Damaidi' deki çocuklarla oynamaktan hoşlanmaz, çocukların onunla oynayıp oynamamalarını umursamazdı. Onun oyun arkadaşı nehirdi , sazlıktı , mandaydı, sayısız bitki, çiçek , böcek ve kuştu.
Ayçiçeği bu dünyadaki en kutsal bitki sayılırdı. İnsnaı hayat ve irade sahibi olduğuna dair keskin bir his verirdi Yüzünü sonsuza kadar güneşe çevirirdi. Ayçiçeği güneşin çocuğuydu. Gün boyunca sanki hiç kıpırdamıyormuş gibi görünüp aslında başıyla güneşi takip ederdi. Sessizliğin ortasında güneşe olan sevgi ve sadakatini gösterirdi.
“Ayçiçeği okula gitmeyi çok seven bir çocuktu.
Okulu da okumayı da çok seviyordu.
Erkeği, kızı, kısa boylusu ,uzun boylusu, küçük gözlüsü, iri gözlüsü, temizi, pasaklısı, yaramazı, uslusu hepsinin bir araya gelip birbirine karışması çok hoşuna gidiyordu.
Teneffüs zili çaldığında gölette korkup kaçan balıklar gibi dört bir yana dağılmalarını seviyordu.
Ders bittiğinde sanki yıllarca bir kafese hapsedilmişler gibi var güçleriyle dışarı koşuyorlardı. Bir süre sonra okulun boş bahçesi tozların havaya uçuştuğu bir yer haline geliyordu.”