Halikarnas Balıkçısı’nın okuduğum ikinci kitabı ve bu kitapla yazar favori yazarım oldu diyebilirim. Roman içerisinde bir sürü küçük öykü var, kalbinizi ısıtacak, mutlu edecek, bir şeyleri yapma enerjisi verecek... O küçük öykülere bayıldım ve o küçük öykülerin bu denli güzel bir şekilde romana bağlanması büyük beceri istiyor diye düşünüyorum; çünkü hiçbir kopma yok ve sizi Turgutca’dan uzaklaştırdığı gibi sonunda yine ona olması gerektiği kadar yakın hissediyorsunuz!
Verilen mesajlar o kadar güzeldi ki, ben çocukların da bu kitabı okuması gerektiğini düşünüyorum, Turgut Reis kadar olmasa da cesaret verici cümleleri var, alıntılarımda görebilirsiniz...
Dile gelecek olursak, normalde savaş ve tarih temalı kitaplar bu kadar akıcı olmuyordur eminim, tabii deniz sevdası olanlar için daha rahat okunuyor diyebilirim, bu biraz size bağlı yani ama beni çekti... En sevdiğim şeyse benzetmeleri oldu: Flok yapraklanması gibi kalpler, pırlantalara benzer gözyaşları... Cümlelerine aşık olduğum bir kitap...
Tavsiye ederim!
817.jpg){kind=small}
