Türk Ahşap Konut Mimarisi

Çakırağa Konağı ve Beyler Evi gibi büyük konutlarda hayatlı evin bazı özgün mekânsal özelliklerini bulmaktayız. Aslında bütün bir avlu cephesi bu çift katlı yüksek galeriden oluşmaktadır. Çıkmalar bu galeriye asılmıştır; merdiven galerinin mekânsal devinimini vurgulayan bir öğedir. Ev bu yarı açık veranda çevresinde düzenlenmiş ve odalar, bağımsız birimler olarak bu merkezi yaşam mekânına iliştirilmiştir. Tasarımın ikinci önemli öğesi, bağımsız birimler olan odalardır. Hayat, bütün öğeleri kucaklayıp bütünün yani evin parçası yapar.

Sayfa 70Kitabı okudu

Eren

Bütün bu önemli değişimlere karşın, Osmanlı konut mimarisinin son döneminin kendine özgü bir kimliği vardır. Avrupa'nın klasik üslupları, Barok ve Art Nouveau motiflerin cephelerde yaygın kullanılması, Avrupa etkilerinin yoğunluğu sonucu olsa da uygulama İstanbul'a özgüdür. Bu mimarinin oluşturduğu yeni kent görünümü kişiliğini, henüz pek değişmemiş eski kent dokusunun mekânsal ve boyutsal özelliklerinden almaktaydı. Yoğun kent merkezlerinde, çıkma eski biçim düzenlerinin anısıyla olduğu kadar yer kazanma amacıyla yapılmaya devam edildi. Böylece eski sokak dokusu, boyutsal süreklilik, cumbalar ve çıkmalar geleneksel kent görüntüsünün özelliklerinin yaşamasını sağladılar. Başkentin ve önemli taşra merkezlerinin mimarisi köklü bir görünüş değişikliğine uğrarken, küçük taşra kasabalarında geleneksel yapı teknikleri ve biçimleri hâlâ egemendi.Tümel değişim, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra yeni malzemelerin kullanımı ve endüstriyel ideoloji ile imgelerinin karşı durulmaz yükselişi sonucu gerçekleşti.

Sayfa 102Kitabı okudu

Reklam

brk sntrh

@unutulacakdunle·

296 syf.

· Kitabı okudu

Not rated

Liked

“Türk evi” ise tüm çeşitliliğine, geniş bir tarihi ve coğrafi alanı kapsamış olmasına rağmen ancak 20. yüzyıldan itibaren araştırma konusu olmuştur. Türk konut geleneği, temel düzenini ve öğelerin yerleşimindeki özgünlüğünü yüzyıllarca korumuştur. Oda mekânının kökeninde, göçer geleneklerinin varoluş biçimi yatar; yaşam ve form iç içe geçer. Göçer pragmatizm ve İslam soyutlamasının örtüşmesiyle zenginleşen bu konut, Anadolu-Türk toplumunun yerel özelliklerini de yansıtır. 16. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı egemenliğinin sağlamlaşmasıyla doruk noktasına ulaşarak “hayatlı ev”de özgün ifadesini bulur. Türk evi, beş yüz yıldır seyahatnamelere, gravür ve resimlere konu edilerek betimlenmiş olmasına karşın özellikle ahşap olan yapı malzemelerinin kısıtlı ömrü, bu mimariyi tüm detaylarıyla inceleyecek yeterlilikte veri bırakmamıştır. Türk ahşap konut mimarisinin, kapsamlı bir tarih araştırması ve derinlemesine bir kuramsal yaklaşımla değerlendirilmeye çalışıldığı bu kitapla, evrensel mimarlık tarihinde hak ettiği konuma ve değere ulaşmasını diliyoruz

Türk Ahşap Konut MimarisiDoğan Kuban · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201772 okunma

Eren

İslam ve Bizans geleneklerini kristalize modeller olarak kabul edebiliriz. Ancak, hayatlı evi ortaya çıkaran mekanizma göçerlerin yerleşmesi ile daha doğrudan ilişkiliydi. Eski modellerin anonimleşmesi ve dönüşümü, eski kentlerin eteklerine göçerlerin yerleşmesi, yaylaya göçün sürerek bir çeşit mevsimsel göç haline gelmesiyle başlamıştır. Bu iki süreç, Türk kentleri ve evlerinin fizyonomisini yaratmıştır.

Sayfa 35Kitabı okudu

Eren

Konutlar geçmiş toplumların kalplerinin attığı ortamlardır.

Sayfa 11Kitabı okudu

R.

@hajali·

“Erken dönem plan düzenlerinin kesinlikle Doğu modellerini çağrıştırdığı yinelenmelidir. Ancak uzun dönemde ithal görüntüler ve yerel biçimlerden yeni bir üslup doğmuştur.”

Sayfa 59 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu