Sancar’a göre, Türkiye’nin erken modernleşmesi, ülkenin modernleşmesini sağlayacak bir ulus devlet kurarak, yeni devletin ilkelerinin öğretilmesi ve uygulanmasını sağlamak üzere modern aileler aracılığıyla rol modelleri oluşturmaya dayanır. Zira milliyetçi muhayyilede ülke, erkeğin reis olduğu bir ailedir ve kadınlar da ulusun anneleri olarak doğal/biyolojik mekanizmalarla ele alınır. Vatan ana ile özdeşleştirilir, vatanın kaybı şeref ve saygınlığın kaybı anlamına gelir. Bu düşüncede kadının rolü vatana hayırlı/yararlı evlatlar yetiştirmekle sınırlanır. Sancar, Türkiye tarihinde kadınların yeri ve önemine dair araştırmaların 1930’larda sona erdiğini ve elimizde erken modernleşmenin tamamlandığı 1940 ve 1960’lı yıllara dair güvenilir verilerin bulunmadığını belirtiyor. Onun amacı, anılan dönemde Türkiye’de kadınların modernleşme arzuları ve kadın-erkek eşitliği anlayışının nasıl bir gelişme gösterdiğini açıklamaktır.
