Ne bakanı olacak palavra bakanı.
Canım türk sineması. Ne zaman evimi, ailemi özlesem açarım neşeli günleri, bizim aileyi, ne bileyim sultanı. O muhabbetleri, esprileri inceledikçe çocukluğuma gider bir değil, iki gülerim. Kafam gidip gelir durmadan, en çok kimi seviyorum diye. Ama hepsini ayrı ayrı sevdiğimi farkeder, vazgeçerim. Şener Şen, Ali Şen'in çizgisinde komik, kötü,iyi, düzenbaz, banker, üç kağıtçı, Sultan'da ki saf bakkal, İkinci Bahar'daki aşık adam, Muhsin Bey ya da Namuslu bir bey olsun. Farketmez. Kesinlikle bir numara oyuncudur benim için. Bir gün bir köy okulunda tüp üstünde yemek yaptığı bir fotoğraf gözüme çarpmıştı. Çok etkilenmiştim. Bence bir insana söylenebilecek en güzel şey “babası kılıklı”
Ve Şener Şen, bu duruma uyan bir numaralı oyuncu.
Emeklerinin karşılığını hoop diye almadığını biliyorum artık. Babasının oğlu olması bütün yolları açmış diyemiyorum. Arzu film Şener Şen için -tıpkı başkaları için olduğu gibi- tüm niteliklerin ortaya çıkartılabildiği bir okuldur. Figüran, yan oyuncu ve sonunda başrol olabilmiş, almış yürümüştür.
"Ben kendimi ne komedyen, ne dram oyuncusu ne de başka bir şey olarak görüyorum. Kendimi önce oyuncu olarak görüyorum. Ben oyunculuğu becermeye çalışıyorum..."
