Halis Çetin, Osmanlı-Türk siyasal hayatı ve Osmanlı-Türk modernleşme tarihini modernleşme krizleri olarak tanımladığı meşruiyet, bütünleşme, kimlik, temsil, katılım ve bölüşüm krizleri ile yine modernleşmenin ürettiği jakoben, otoriter, totaliter, pozitivist ve elitist devrimci gelenek tercihi ve plüral, özgürlükçü, demokratik, muhafazakar evrimci gelenek tercihi üzerinden okuduğu bu çalışma, krizleri ve onun yarattığı kahramanlık ve hainlik söylem ve eylemlerini tarihsel gelenek ve kültür bağlamında analiz etmektedir. Çetin, “Krizler, Kahramanlar ve Hainler” olarak isimlendirdiği on beş bölümden oluşan dokuz ciltlik bu çalışmasının kavramsal dizgesini ve teorik arka planını oluşturan iki bölümlük bu ilk ciltte modernleşme tarihini ve aktörlerini, iktidar ilişkilerini, meşruiyet arayışlarını, ideolojik, geleneksel ve kültürel değişim unsurlarını, modern devlet ve egemenlik tartışmalarını ve evrimci ve devrimci yöntem tercihlerini ve geleneklerini modern kahraman ve hain kavramlar, kuramlar, kurumlar ve kişiler üzerinden incelemektedir.
