Halis Çetin, Osmanlı-Türk siyasal hayatı ve Osmanlı-Türk modernleşme tarihini modernleşme krizleri olarak tanımladığı meşruiyet, bütünleşme, kimlik, temsil, katılım ve bölüşüm krizleri ile yine modernleşmenin ürettiği jakoben, otoriter, totaliter, pozitivist ve elitist devrimci gelenek tercihi ve plüral, özgürlükçü, demokratik, muhafazakar evrimci gelenek tercihi üzerinden okuduğu on beş bölümden oluşan dokuz ciltlik çalışmasının bu ikinci cildinde, krizleri ve onun yarattığı kahramanlık ve hainlik söylem ve eylemlerini Osmanlı Devletinin tarihsel, ideolojik ve kültürel niyeti bağlamında analiz etmektedir. Bu tarihsellik içinde üç bölümden oluşan bu ikinci ciltte Çetin, Sened-i İttifak; Tanzimat Fermanı; Mustafa Reşid Paşa; Islahat Fermanı; II. Abdülhamid; Jön Türkler, Yeni Osmanlılar, Meşrutiyet; İttihat ve Terakki; Enver, Ziya ve Talat Paşalar; Said Halim Paşa gibi modern kahraman ve hain kavramlar, kuramlar, kurumlar ve kişileri incelemektedir. Çetin, ayrıca bu ciltte “Krizler, Kahramanlar ve Hainler” geleneği üzerinden Osmanlı’dan Cumhuriyet miras kalan ideolojik kültür niyet ve birikim kaynaklarının kökenlerini analiz etmektedir.
