"Töre kelimesinin neredeyse kan davası anlamına geldiği ve anlam açısından kenara itildigi günümüzde, töre üzerinde yeniden düşünülmesi ve asıl anlamına kavuşabilmesi için bu eserin fırsat olduğunu düşünüyoruz." bu cümle önsozden. Haklılık payı çok fazla.
Harsımıza, kültürümüze karşı her geçen gün biraz daha yozlaşıyoruz. Örneğin maalesef günümüzde Türk Mitolojisi gibi kavramlar duyan insanlarımızın gözünde olması gerekenden çok farklı tablolar canlanıyor. Çünkü mevzuun aslını bilmiyoruz. Başka milletlerin mitlerini, örf adetlerini veya (olmayan) kahramanlarını, (tanıtım uyarlamalarini) dehşet verici hayranlıkla izleyip havalı(!) bulan insanımız maalesef kendi töresine ve kültürüne ait unsurları görmezden geliyor.
Ziya Gökalp'in bu eseri, bu şekilde kenara itilip şu an merak bile edilmeyen Türk'ün töresini anlatmakta. Yer yer eski dil konusunda teknik kavramların yer aldığı bölümler sizi sıkmasın, kitap genel anlamda aydınlatıcı ve merak uyandırıcı(en azından benim için böyle). Türkler için kutsiyet arz eden isimler, kisiler, kahramanlar, hayvanlar.. Kısacası toreye ait her şey güzel şekilde nakşedilmiş. Zaten aksini iddia edecek birikimi ve donanımı kendimde görmüyorum.
"Bedenimin babası Ali Rıza Efendi, hislerimin babası Namık Kemal, fikirlerimin babası ise Ziya Gökalp’tir. ” - Mustafa Kemal Atatürk
