Düşünmek için düşünmek, ancak bu yaşamak için düşünüş gereksinmelerinden kurtulmuş olan ve çalışmadan yaşayabilen insanların işidir.
Türkler, şimdiye kadar böyle bir huzura ve rahatlığa ulaşamadıkları için, içlerinde hayatını muâkaleye adayabilecek az adam yetiş(tir)ebildi. Bunlar da, düşünüş yollarını bilmediklerinden, ülkülerini iyi yönlendiremediler; çoğunlukla dervişlik ve kalenderlik çıkmazlarına saptılar.
Sayfa 240 - Bordo Siyah Yayınları – 1. Baskı ~ 2003, İSTANBULKitabı okudu