Türkiye Büyülü Hapishanem

Dostoyevski'nin insanları neden son derece saf? Sultanahmet'te duvar yazıları yazıyorum. Aklıma düşen düşünce özlerini yazıp ranzamın duvarına yapıştırıyorum. Yazgı arkadaşlarımın bir bölümü, havalandırmalarda, gelip duvar yazılarımı okuyorlar. Bu sorunun cevabı şöyledir: "Hepsi acıları sevip acıları yaşadıkları için." Dostoyevski'nin insanları acının ateşinin temizleyici gücünü sergiliyorlar.

Sayfa 11Kitabı okudu

Emir

Benim buradan çıkmam yetmez; tek başına anlamsızdır. Biz çıkış kapısı olmalıyız. Önemli olan budur.

Sayfa 23Kitabı okudu

Reklam

Emir

Ortaçağ'da insan, doğayı etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendine güvenden yoksundu. Bitkisel bir yaratıktı. Tekelsi dönemde ise insan, toplumu etkileyemediği ve kontrol edemediği için kendisine güven duyamıyor, insanı insan yapan nehrin akışını değiştirmektir; bunun için çaba ve ortak çaba gerekiyor. Ortak çaba başarıya ulaştığı ölçüde insan yükseliyor.

Sayfa 50Kitabı okudu

Emir

Sorumluluğundan kaçamamak; insanı insan yapan budur.

Sayfa 50Kitabı okudu

Emir

Mülkiyetin tabanında korku vardır. Korkunun kaldırıldığı bir toplumda cimri de özel mülkiyet de olmaz. Korkak mutlaka cimridir. Özel mülkiyet, biriktirilmiş cimriliktir.

Sayfa 58Kitabı okudu

Emir

Önemli olan başka dünyayı kurabilmektir, insan, dünya kurmaya yatkındır. Devrimci kurduğu dünyada yaşayabilmelidir. Bütün hücreleriyle kurduğu dünyaların "yeni" adamı olmalıdır.

Sayfa 72Kitabı okudu