Tahir Alangu (1915-1973), her şeyden önce güç beğenir bir eleştirmen, çok yönlü bir edebiyat insanı. Türk folklor ve halk edebiyatının öncü, yol ve yön gösterici araştırmacısı. Destanlar, masallar (özellikle Türk masalları), külhanbeyi edebiyatı, mitoloji, Karagöz gibi konuların araştırıcısı, Türkiye folkloru teriminin savunucusu ve uygulayıcısı. Kurtuluş Kayalı’nın “Farklı Bir Sesle Konuşan Bir Eleştirmen: Tahir Alangu” nitelemesiyle yerli yerine oturan ve birçoğu alanında ilk olma özelliği taşıyan yazıları, kitapları ve dersleriyle bir dönemin gençlerini etkilemiş usta bir yazar.
Folklorun bir bilim dalı olarak tarihinin araştırılması, Behçet Necatigil ve Aziz Nesin’in eserlerinde folklor izlerinin irdelenmesi, genel anlamda göçmen folkloru ve Türkiye’deki Balkan göçmenlerin folklorunun araştırılıp derlenmesi konularının öncüsü Alangu’nun dağınık halde kalmış çalışmalarından oluşan Türkiye Folkloru El Kitabı 1983’te derlenip yayımlandıktan sonra ve aradan geçen yıllar içinde bir sahafiye kitap oldu. İsmail Görkem’in yıllar süren sabırlı araştırma, derleme ve bekleyişi ile gün yüzüne çıkan bir ikinci baskı olarak neredeyse ilkinin üç katı genişliğe ulaştı.
Folklor ve halk edebiyatı araştırmacıları yanında meraklı okurlar için de bulunmaz bir kaynak eser olarak yıllar sonra yeniden Türkiye Folkloru El Kitabı.
