Kemalist Tek-Parti İdeolojisi ve CHP'nin Altı Ok'u
Türkiye'de Siyasal Kültürün Resmi Kaynakları / Cilt 3
Taha ParlaQuotes
“Kim Türk’üm derse Türk’tür”
Sayfa 41
Kemalizm-Atatürkçülük-C.H.P.´nin Altı Ok´u bir ideolojik bütündür. Tarihsel olarak da, mantıksal ve semantik olarak da birbirinden ayrıştırılamaz. Tek doğru olmak, yalnız kendine benzemek, başkasını adi ve zararlı bulmak, ebediyen geçerli olmak vb. iddiasındadır.
Bu katı siyasal ideoloji, şefçi, paternalist, elitist ve vesayetçidir. Çoğulcu, hoşgörülü, uzlaşmacı değildir; tek-particidir, muhalefete izin vermez; özde çok-partililiğe karşıdır. Siyasal tartışmaya ve katılıma açık değildir. Otoriter, yer yer de totaliterdir. Para-militer, yer yer de doğrudan militaristtir. Bir kelimeyle: anti-demokratiktir.
Cumhuriyet şefleri ve alt-şefleri, Gökalp'in milliyetçiliğini aşarak, bu tür bir dışlayıcı etnik milliyetçiliğin ideolojisini yapmışlardır. Dikkat edilirse görülecektir. Kemalist milliyetçiliğin ikinci yüzü dediğimiz budur. "Yurtta barış dünyada barış" sloganının dış siyasete ilişkin ikinci yarısı barışçıl ve hümanist olabilir ama iç siyasete ilişkin birinci yarısındaki "barış" çalışma ve sınıf barışının yanısıra, etnik olarak da birlik-teklik anlamındadır.
Sayfa 201Kitabı okudu
Kültürel reformizm uğruna siyasal anti-demokratikliğin kaçınılmaz bir yöntem olduğu, hatta vesayetçi demokratik bir erdem olduğu yolundaki hala yaygın görüş şunu unutuyor. Siyasal yaşamın biçimi ve niteliği bir araçtan ibaret değildir; kendi içinde bir değerdir. Anti demokratik bir ideoloji ve kurumlaşmada kolay kolay geçmez, derin izler bırakır ve ağır bedelleri olur-hele içinde söylendiğinin tersine demokratikleşme yönünde ciddi değişim niyet ve potansiyeli taşımıyorsa ve ancak dışsal etmenlerin baskısı altında zoraki bir değişme zahmetine girebilmişse(1947'den itibaren)