Türkiye'de linç rejimi ;Tanıl Bora'nın linç tanımını, hem toplum hem de devlet nezdinde güzel analiz edip yaptığı kitaptır.
Fakat kitabı okurken yazarın olaylara tek yönden bakmasına her defasında şahitlik ettim.
Yazarın kabul etmediği (ya da edemediği) şey terör örgütünün fikren ya da siyaseten savunmanın terör eylemi yapmaktan bir farkının olmamasıdır. Bu şuna benzer. Birinin dükkânını soyan hırsız hapse atılsın. Ama hırsızı savunan kişi makul görülsün. İhtiyacı varmış,ne yapalım bununda mesleği hırsızlıkmış denilsin.
Yine öğrenci olayları ile ilgili olarak 2015'de Fırat Yılmaz Çakıroğlu'nun pkk lı teröristler tarafından takip edilmesini,tehdit edilmesini ve polisin bunu bildiği halde hiçbir şekilde tedbir almamasını acaba Tanıl Bora nasıl yorumlar?
Yine Diyarbakır'da , ırkçı kafatasçı faşist selahattin demirtaş'ın "serhildan" emriyle çıkan olaylarda pkk lı teröristler tarafından Yasin börü'nün hunharca katledilmesini acaba Tanıl bora linç olarak görür mü?
Dayak yiyen, katledilen ,evi ocağı ya da dükkanı yakılıp yıkılan solcu olmadığı zaman linç olmuyor mu?
Gezi olaylarını Türkiye tarihinin büyük olaylarından sayması ise ayrı bir garabet. Gezi solcunun gurur verici,islamcinin ise büyük resmi görme oyununa katkı sağlayan ve bu iki kesimin zihin mastürbasyonundan öteye geçmeyen olaylar silsilesidir.
