.
Türklerin, iki ayrı alemleri vardı. Bunlardan biri, kendi aile dünyaları ki, bu kendi çadırlarından kurulmuş olan düzendi.
Diğeri de büyük Gök-Tanrısı'nın Alemi...
Uygurca yazılmış olan Oğuz destanında, Oğuz Han şöyle diyordu:
"Kun tu bolgıl, kök kurıkan!" Yani: "Güneş, tuğumuz, bayrağımız olsun; gök de çadırımız!"
.