1968-69 yıllarında rahmetli Zeki Velidi Togan’ın Küçükyalı semtindeki evlerinde kalmıştım. Rahmetli hocam ile adeta baba-oğul gibi bir hayatın içinde idim. Onun, kalmakta olduğum evinin alt katındaki kitaplarını karıştırıyor, çok dilli bu yayınları anlamak için yabancı dillerin önemini kavrıyordum. Bu arada hocamın eserlerinin ve yayınlarının bulunduğu yeri de görmüştüm. Orada, 7-8 raflı bir kitap dolabında en eskisinden itibaren numaralanmış eserlerinden örnekler bulunuyordu. Bunların bazılarının içi boştu, ama çoğunda gazete veya dergide çıkmış olsa bile, yazılarının bir veya iki örneği orada bulunuyordu.
