Türkülerdeki gibi olsun. Acının da sevincin de değeri bilinsin. Her şey dolu dolu yaşansın. Değeri bilinerek, hakkı verilerek... Öyle de anlatılsın. Türkülerdeki gibi...
Böyle şeyleri üzülmesinler diye çocuklardan saklamak çok saçma. Hem “Bugünün küçükleri, yarının büyükleri” diyorlar hem de pek çok şeyi bizden gizliyorlar.
Biz büyüyünceye kadar düzelecek mi her şey? Yeryüzünde kötülük kalmayacak mı? Öyle olmayacaksa bizi hangi kötülüklerin beklediğini hepimize anlatmaları gerek.
Bizi bağırlarına basıp sıcacık yuvalarda büyüttükten sonra acımasız bir yaşama salıverecekler. Ne yapacağız o zaman? Kimden ya da kimlerden sakınmamız gerektiğini nereden bileceğiz?