Coğrafî ad olarak 'Türkiye" (Türkhia) tabirine ilk defa 6. yüzyılda Bizans kaynaklarında kaynaklannda rastlanır. Bu tabir Orta Asya için kullanılıyordu. 9-10. yüzyılda Volga'dan Orta Avrupa'ya kadar olan sahaya bu ad verilmekte idi. Doğu Türkiye Hazarların ülkesi. Batı Türkiye Macar ülkesi olarak amlmaktadır. 13. yy da Türk (Köleman) devleti zamanında Mısır ve Suriye'ye 'Türkiye" deniliyordu. Anadolu ise 12. yüzyıldan itibaren 'Türkiye" (Turda) olarak tanınmıştır.
Mete tarafından Çin hükümetine gönderilen M.Ö. 176 tarihli mektuptan anlaşıldığına göre yalnız iç Asya'da Türk devletine bağlı kavim ve şehir-devletçiklerinin sayısı 26'yı buluyordu ve birleşerek Hunlar meydana gelmişti ve hepsi, Tanhu'nun ifadesiyle "yay geren halk", ve "tek bir aile" hâlinde
birleşerek "Hun" olmuşlardı.
Mustafa Kemal Paşa, Karadeniz sahillerinde, Türklerle Pontusçu Rumlar arasında çıkan devamlı mücadeleyi teskin etmek, orada herhangi başka mesele çıkmasını önlemek için ordu müfettişi olarak, bazı yetkilerle 15 Mayıs 1919' da oraya memur edildi.
Osmanlı Devletinin savaşı kaybetmesiyle, 30 Ekim 1918'de Mondros Mütarekesini imzalayarak, 16 Kasım'da Bakü'yü, 15 Aralık da ise Azerbaycan'ı terk etti, 17 Kasımda İngiliz kuvvetleriyle beraber Rus ve Ermeni .askerleri Bakü'ye girdi
Yukarıda yine Bulgarlar (Ogurlar) bölümünde de bahsettiğimiz gibi Müslümanlığı önce Bulgarlar, Orta Asya'da ise Karahanlılar İslâmlığı kabul etmiş, bunları Gazneliler, Selçuklular ve Harzmşahlar takip etmiştir.