dolu ve derin olanların fazla geldigi, uyum saglayamadıgı bir dunyanın klasigidir.
soz konusu durumda olanların hepsinin gunlugu aynıdır. onlar yazdıklarını kendisinde bir kopya bırakmaksızın dagıtır, onlar kendini insanlara anlatmak icin kıcını yırtar, degısık cevre ve ınsanlara yanasır, kendı kendıne kurtulmayı dener, aslında hepsi kurtarılmayı bekler, aslında hepsı kurtarılmayı beklemesının anlamsız oldugunu farkettıgı anda tıkanır, dunyaya bakıs acısına verdıgı kavisin logaritmasini hesaplıcam, en ıyısını yasıycam derken hıc yasamadıgını farkeder bır gun, hepsi vurulur.
hepsinin ardında pisman birileri k(a)lır.