Önsöz de #jorgeluisborges der ki;
Tüm Arjantin edebiyatını tek bir yazara indirgemek zorunda kalsaydık, bu yazar tartışmasız Lugones olurdu. Dünümüzü, bugünümüzü ve belki yarınımız onun yapıtlarında bulmak mümkündür.
Şair, öykücü, eleştirmen, tarihçi, sözlük yazarı, hatip ve pek de basarılı olmayan bir Yunan dili ve edebiyatı uzmanı ve Homeros çevirmeniydi.
Hiç kimse mutluluğu gizleyemez; gururlu ve ketum olmasına karşın Lugones'in kederi apaçık ortadaydı. Kırk yıl kadar önce, intihar ettiğini bana telefonla haber verdiklerinde üzüldüm ama şaşırmadım, çünkü vazgeçme ve yadsımalarla dolu tüm yaşamının gecikmiş bir intihar olduğunu düşündüm. Seneca'nın bile kayıtsız kalamayacağı bir özdeyişinde, Lugones, "Yaşamının efendisi olan insan, ölümünün de efendisidir," demişti.
Gelelim bu muhteşem kitaba, 7 birbirinden muhteşem ve akla gelmez konular barındıran öyküden oluşuyordu. O kadar güzel bir anlatım ve kurgu vardı ki uzatmadan şaşırtıcı vuruculukla öyküler bizlere aktarılmış. Tüm öyküleri çok ama çok sevdim. Yzur beni çok üzdü. Mutlaka okuyun tavsiyemdir.
Yzur
Ateş Yağmuru
Tuzdan Heykel
Abdera'nın Atları
Açıklanamaz Bir Olgu
Francesca
Büyükanne Juliet
