Bir bilgin gemiyle yolculuk yapıyordu.
Gemiciye sordu:
– Ey gemici! Sen gramer bilir misin?
– Hayır bilmem, dedi gemici.
Bilgin gülerek,
– Desene ömrünün yarısı boşa gitti, dedi.
Gemici bu söze kızdı. Ama bir şey söylemedi.
Bir süre sonra fırtına başladı.
Gemici bilgine seslendi.
– Efendim, yüzme bilir misin?
Bilgin fırtınadan çok korkmuştu.
– Hayır, ben yüzme bilmem, dedi.
Bunu duyan gemici gülerek bağırdı:
– Yazık! Desene ömrünün tamamı boşa
gitti. Çünkü birazdan gemi batacak, dedi.
Gerçekten de öfkeyle kalkan zararla oturur. İnsan en güzel işlerini huzurlu ve sakinken yapar. En büyük hatalarını ve kötülüklerini de kızgınlıkla yapar.