Roman kurgusu hakkında akademik bilgim olmamakla beraber, yazarın birçok karakteri birbirine bu kadar iyi ve doğal sentezlemiş olması bende hayranlık uyandırdı, dil mükemmel akıcı, kitabı okurken sıkılmadım hatta okurken uzun süredir bu kadar hızlı ve aç bir durumda kitap okumadığımı farkettim. Döneme ilgi duyanlar için bu durum bir kat daha haz verici. Tarafsızlığı da keza öyle, malum bu konuda tarihi romanlar hep bir tarafın gözünden yapar tasviri.
Ama malesef tüm beğenime rağmen roman ile ilgili genel bir rahatsızlık oluştu bende, çok gerçekçi bulamadım. Romanın baş karakteri Adnanın yaşadıkları, özellikle gönül ilişkileri ve muhatap karakterlerinin yaşamları bana pek de hayatın doğal akışına uygun gelmedi, bu da malesef bir yerde kitapla arama mesafe koydu.
Romanın konusunu oluşturan tarihi süreç ne kadar tarafsız ve gerçekse, yaşananlar bir o kadar abartılmış ve gerçek dışı göründü gözüme.
Diğer romanlarda değil özellikle bu romanda neden gerçeklik konusunun beni bu kadar rahatsız ettiğini sorguladığımda, yazarın kendisinin bu beklentiyi olışturduğunu farkettim.
Böyle bir hisse kapılmasaydım okuduğum en iyi romanlardan olacaktı kesinlikle. Ki şuanki sıralaması da hayli üstlerde.
