“melâl, inkisâr, keder, mihnet, ezâ, cefâ, tahammül meşakkat, endişe, bezginlik, üzgünlük, sıkıntı, perişanlık, öfke, hasret, feragat, hüsran diye bir takım kelimeler kadro fazlalığı sebebiyle emekliye sevk edilmiş olup hepsinin yerine kaim olmak üzere bin bir fedakerlıkla ithal edilmiş bulunan “stres” işleme konmuştur.”
yazar eklememiş;
yeis, gussa, elem, teessüf, teessür, matem, gaile, gam, tasa, enduh, buhran, mihnet ise benim aklıma gelenler..