Bu modern klasikte yazar aykırı, farklı, değişik olmak iddiasında bulunmuş. Bunu da aynı betimlemeleri, aynı söz dizelerini aynı tekrar ederek yapmış. Bu tarz bir yaklaşım kitap sayfa sayısını attırmaktan ve okuru kendisinden nefret ettirmek başka bir işe yaramıyor. Farklı olmak demek; kitabı tekrar etmek değildir.
Kitapta üç tane öykü var. Bunlar;
1. İyi Anna
2. Melanctha
3. Kibar Lena
Bu öykülerin üçünü de birbirine çok benziyor. Üçü de fedakar, acı çeken çeken kadınların öykülerinden oluşuyor. Öykülerinden en güzeli, "İyi Anna" öyküsü. En kötüsü ise; en çok tekrarın olduğu ve en uzun öykü olan "Melanctha" öyküsü. Okuyacaksanız eğer Melanctha'ı es geçebilirsiniz. Diğer ikisi okuduğunuzda kitabı daha çok sevebilirsiniz.
Sade bir dili olduğu için ben akıcı bir şekilde okuyabildim. kitabın tek olumlu yönü buydu diyebilirim.
