Savaş böyledir işte. Bir daha hiç göremeyeceğin insanlarla iç içesindir. Altarriba, babasının 90 yaşında intihar etmesiyle birlikte onun hikâyesini anlatmak istiyor. Dördüncü kattan atlayan Antonio’nun düşerken geçtiği her katta, hayatının önemli dönemlerini anlatıyor yazar. Onun gözlerinden ama kendi bakış açısıyla. Antonio, köyde toprakla uğraşan, sert mizaçlı bir babaya sahip. Küçük yaşta uçmayı kafasına koymuş. Otoriteyle dertleri olan bir genç. Topraktan, çevresinden ve yaşamaktan nefret ediyor. Arada şehre kaçıp, başarısızlıkla sonuçlanan hikâyeler biriktiriyor. İspanya iç savaşının patlak vermesiyle askere çağırılıyor. İlk fırsatta karşı tarafa Anarşistlerin yanına geçiyor. Hayatı boyunca yozlaştığını, hayatın hiç adil davranmadığını düşündüğü için birçok kez kendisine kızıyor, iç hesaplaşma geçiriyor. Kaybedenlerin haksız olduğu bir dünyada, sürekli farklı bir hayatı arzuluyor fakat elindekiyle ve tercihleriyle yaşamak zorunda kalıyor. Savaş sonrası birçok işe girip çalışsa bile istediği hayatı bir türlü elde edemiyor. Uçma Sanatı bir klasik. Her biri farklı hikâye olan karakterleri, gündelik yaşamdan sunduğu ayrıntılar ve olabildiğine ilgi çekici konusu, çok akıcı bir şekilde sunulmuş Grafik roman türünde okuyabileceğiniz en önemli eserlerden biri. Tekrar tekrar, okumaktan sıkılmayacağınız bir kitap olduğunu garanti edebilirim. Zaman kaybetmeyin, en kısa sürede okumanızı öneriyoruz.
Onun yaşadığı yüzyılda onun gibi birçok erkek ve kadın daha adil bir dünya için mücadeleye girişti ve tarih onlara sırt çevirdi, hayali kanatlarla uçmak istediler ve yere çakıldılar.
