Ucube Bedenlerin Fenomenolojisi
Pierre AncetEn Yeni Ucube Bedenlerin Fenomenolojisi Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Ucube Bedenlerin Fenomenolojisi sözleri ve alıntılarını, en yeni Ucube Bedenlerin Fenomenolojisi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ucubeyi görmeyi tekrar tekrar reddedişte kendi beden deneyiminin istikrarsızlığına karşı umutsuzca kendini koruma girişimi okunur. Ucubeliğin yarattığı travmayı yaşayan özne, derisine yapışmış, tahammül edilemez bir şeyden kendini kurtarmak istermiş gibidir. Bariz morfolojik farklılıklara rağmen, mesafe koymak için başvurulan derealizasyona rağmen başkasının bedenine yapışmak kaçınılmazmış gibi. İnsanın bu büyüleyici temaşadan kaçabilmesi ancak kendinden kopuşla mümkündür.
Aslında geniş plandaki bir beden belli belirsiz görülen bir bedenden her zaman için daha korkutucudur. Bu tür bakış, aksine, her insanda bulunan gizli şekil bozukluklarını gösterir. Hiçbir güzellik, tenin bütününün bölüm bölüm incelenmesi karşısında dayanamaz.
Gilles Deleuze'ün Francis Bacon resimleri hakkında dikkat çektiği noktayı tekrar etmek gerekirse, bu tür fotoğraflarda önemli olan duyumsama arayışı değil, sansasyonel olanın arayışıdır. Duyumsamayı aramak nesneyi, formu, renkleri aracılığıyla yeniden yaratmak için mekânı işleyerek, figürasyondan figürü bozmak yoluyla kaçmaya çalışarak temsilden, algılandığı şekliyle nesneden ayrılmak, uzaklaşmak demektir. Sansasyonel olanı aramak imge ve heyecan yoluyla şoke etmeyi hedeflemek demektir, ama görünüş biçimiyle değil, bizatihi görünen yani gönderge ölçüsünde. Bacon resimleri, gerçekten şekilsiz olan bedenin cezbetme potansiyelini kullanmak amacıyla değil de, temsilden çıkma amacıyla bedensel varyasyon aracılığıyla duyumsamanın peşindedir.
Anakronik olarak bir ucubenin derealizasyonu (yalnızca dış görünüşüne duyulan ilgi, insan olup olmadığı sorusunun kesin reddi) gibi görünen şey, bölünmeleri bizimkilerle örtüşmeyen bir dünyanın "gerçekçi" bakış açısıdır.
Engellinin sakatlığını gördüğümüzde üstümüze çöken sıkıntıda bu yakınlığı görmeyi reddedişin bir izini mi görmek gerek?
Bedenin karanlığı, kendi içinde, bir sakatlıkla karşılaştırılamaz. Çünkü bir sakatlık görünür, somut olarak hissedilir. Bedenin salgıladığı karanlığın elle tutulabilecek bir tarafı yoktur. Kan görüntüsü gibi, sadece iticidir.
Böyle bir rahatsızlığın nedeni nedir? Aslında ortada bir adaletsizlik, bir suçlu yok. Ne var ki, söz konusu olan duygu, agresyondur. Aykırı bir şekil görüntüsü, fiziki saldırı benzeri bir şiddetin taşıyıcısıymış gibi, ötekinin tüm masumiyetine rağmen agresyonu gündeme getirir.
Gölge, nesnenin gerisinde bulunan fon gibi ya da net olarak fark edilenin gerisinde görünenin muğlak sınırlarında belli belirsiz fark edilenler gibi değildir. Gölge, görünen şeyin tam da ortasında belirir ama eksik görülür. Gölge, aynı zamanda, algılanan değil, fazlasıyla algılanan bedene aittir, kişinin gözlerini alamadığı aşırı bir görünürlüğü olan bu bedenin varlığı, kişi gözlerini kapattıktan sonra bile uzun süre silinip kaybolmaz. Sanki zihin, ucubeyi yerli
yerine oturtamadığı ve onu anlayamadığı için, görünüşünü bıkıp usanmadan tekrar ederek hatırlama yoluyla kendine uydurmaya çalışır.