Uçucu Kül
Monika MaronQuotes
BEN İNSANLARIN EN YALNIZI, EN YİTİĞİ
En büyük müttefiklerim devasa, taştan heykeller, şehrin meşhur ölüleridir, benim dışımdaki tek dilsizler. Son çarem;
terk edilmişliği hazza dönüştürmek, yalnızlığın doruğuna çıkmak; ben insanların en yalnızı, en yitiği..
Söyleyecek çok şeyiniz varsa, susmak bazen akıllıcadır.
Kaçıklar normal insanlardan çok daha özgür geliyordu bana. Kaçıkları anlamaya çalışmaktan bir süre sonra vazgeçen insanların bunaltıcı yargılarından muaf oluyorlardı. Bunlar kaçık, diyordu insanlar ve onları rahat bırakıyorlardı.
Sayfa 11Kitabı okudu
kendime BEN, onlara SİZ
Biri 'BİZ' ise, 'SİZ' ya da 'ONLAR' da vardır. Ve eğer kendi görüşlerini bana sormadan benim görüşüm haline getirmek istiyorlar sa, beni, benim onayım olmadan kendi 'BİZ' lerinin içerisinde eritmek istiyorlarsa, ben de kendime 'BEN' derim, onlara 'SİZ'..
Bu gidişle, kırk elli yıl sonra, insanlar kendilerinden ölesiye sıkılacak Luise. O zamana kadar isyankar kalabilenlerin de soyu tükenecek ve hiç kimse çocukları dünyayla oynamaları için cesaretlendirmeyecek. Çocuklar bu dünyaya adım attıkları andan itibaren hayatın kaskatı ciddiyetiyle tanışacaklar. Ölçülü yemek yeme, ölçülü oyun oynama ve ölçülü bir öğrenmeyle tüm neşeleri yok edilecek. Mantık öğrenecek ama asla mantıklı olamayacaklar. Zeka fukarası zavallı mahluklar olarak büyüyecek, hala yaratıcı olanlar hayata karşı muğlak bir hüzün ve özlem duyacaklar.