En güçlü bağ insanın kendisine bağlanmasıydı. Kendisini yenemeyince şartlara yeniliyordu insan. Kendisi aslında her an şartların bir parçasıydı. Sarıldığı özgürlük silahıyla kendisine ve şartlara karşı her an saldırmak zorundaydı. Güneşten kopan insan, güneş gibi durup dinmeyen iç patlamalarla doluydu.