Korktum mu bir şiiri yaşarken orada?
Ne çok yıkılmış sevi düşleri var oysa
Ne çok güzellik var bir kentin bağrında
Bir geceyi yalnız kendimle paylaşırken
Çoğul ve ötekisiz bir gülümsemeydi ah,
Çoğul ve yerel aşk gibiydi sessizliğim
Çoğul ve evrensel olan bir kentte gece…
Resim yaparken sevişen bir kadının incinmiş parmak uçları
Düşüyor yere. Aşk elbette çırılçıplaktır, aşkın devrimci şiiri
De. Giysilerini elleyemiyorsun bu yüzden insanın ve şiirin
Bir bedenin görünen gizeminde, hayat da çıplak ve ıssızdır.
Bir emekli gibi yürüyorum sokaklarda
Elimde GİMA poşetleri, ağır adımlarla
Balkonlarında halı silkeleyen bir aileye
Gülümsüyorum: Anne, baba ve iki kız
Çöpü karıştıran kedi benden ürkmüyor
Gibi, mutlu.