Ufkun Öte Yanı
İrem UzunhasanoğluUfkun Öte Yanı Sözleri ve Alıntıları
Ufkun Öte Yanı sözleri ve alıntılarını, Ufkun Öte Yanı kitap alıntılarını, Ufkun Öte Yanı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ademoğlu her daim yarım elma gibidir oğul, hep onları tamamlayacak diğer yarıyı bekler, o diğer yarı geldiğinde ise kıymetini bilemeyip onunla bütünleşebilecekleri yerde darmadağın olurlar.
Çünkü insanlar her zaman en sevdiğini kırar ve en sevdiği yerinden kırılır.
Sahi hayatı sorgulamadan idame ettirmek mümkün mü?
İnsanoğlunun unutmaması gereken önemli hususlardan biri de 'Herkesin geleceğe taşınamayacağı ve bazılarının geçmişte güzel olduğuduydu.' Herkesi kervanına katıp geleceğe ilerlemeye çalışmak insana yükten başka bir şey getirmiyordu. Hafifleterek yola devam etmek ise hayatı kolaylaştırıyordu.
Herkesin acıyı yaşayış şekli farklıdır, kimi iyilikle alır intikamını, kimi kötülükle.
Geride bıraktıklarımız bize 'dur' demediği için mi terk ederiz yoksa 'git' dediği için mi?
Hayat döngüsü eninde sonunda Sisifos'un kayasına dönüşüyordu. Yükü yuvarladıkça yeniden var ediyorduk.
"Kavuşmasalar ne olur peki?"
"Eksik kalır yaşam. Kolun, kanadın, bir yerlerin hep kırık kalır."
Yazmak zor zanaat.
Hele de bin yıllık bir mirasın üzerinde yazıyorsan, biraz haddini bileceksin.
Sayfa 34Kitabı okudu
Film şeridi olmuş akıyor hayat.
Sahi hayat akarken insan seyirci midir?
Sayfa 15Kitabı okudu
“Geride bıraktıklarımız bize ‘dur’ demediği için mi terk ederiz yoksa ‘git’ dediği için mi?” demişti bir gün.
Sayfa 73Kitabı okudu
“Tamamlanmamış bir hikayesi mi var dersiniz?”
“Hiçbirimizin hikayesi tamamlanmamıştır ki, biz göç ettikten sonra bile bitmeyecek hikayemiz.”
“Eksik kalmak değil midir seni dinç tutan ve hayata bağlayan.”
“Ve aynı zamanda bizi olgunlaştıran.”
Tekinsiz ağaç gövdelerini sevdik
Ve sonsuz suları...
Bin tonuna aşık olduk yeşilin, ve dipsiz mavinin.
Bucaksız kıyıları vardı içimizin ve kıyıya yanaştıramadığımız sandallar...
Bir gecede tomurcuklanan Nilüfer çiçeği gibi patlayıp salındık amaçsızca serin sularda...
Gelişlerimiz meçhul, gidişlerimiz köpüren bir yanardağdı.
Acıları yorgan yapmayı sevdik, hüzünleri yastık.
“Su alıp götürüyor onları evlat. Su insanın derdini tasasını alıp götürüyor. Bazen yavaş akıyor, bazen hızlı, bazen ortalığı birbirine katarcasına sert ve akıntılı. Bir bakıyorsun çamur deryasına dönmüş ortalık, yine de sebat etmek lazım. Yine de…”
-"Yani hep eksik mi kalcağız? "
-"Eksik kalmak değil midir seni dinç tutan ve hayata bağlayan. "
-"Ve aynı zamanda bizi olgunlaştıran. "
-"Sana o duyguyu yaşatan yerleri bul, keşfet ve bağlan oralara. "